Vanavond om 19.45 uur Nederlandse tijd belde Bastiaan Nijen Twilhaar met het vervelende bericht dat voor hem de Dakar 2016 er op zit. We hadden al zo’n vermoeden dat er iets niet in de haak was want Bas kwam bij geen enkele WP meer door.
Zijn verhaal: “Afgelopen nacht kwam ik pas om half vier dood- en doodmoe in het bivak aan. Ik heb helemaal niet geslapen. De monteurs hebben wel geprobeerd de quad te repareren maar toen ik vanmorgen een tijd onderweg was begon de brandstofpomp weer kuren te krijgen. Tot dat moment ging het rijden erg lekker (Bastiaan klom van de 24e naar 10e plek). Maar toen ik op een gegeven moment op een snel pad met stenen voor een auto aan de kant moest sloeg de quad af. En wat denk je, de quad was met geen mogelijkheid meer aan de gang te krijgen. Natuurlijk ben ik gaan sleutelen maar de plek waarop ik was gestrand was levensgevaarlijk. De auto’s en trucks kwamen daar met een rotvaart van 150 km voorbij. De keien vlogen me om de oren. En het werd steeds warmer en warmer. Echt niet normaal. De quad even aan de kant duwen lukte niet op het punt waar ik was gestrand. En al helemaal niet als je alleen bent. Ik heb daarna een half uur gewacht om de quad af te laten koelen. Nou ja, afkoelen valt niet mee bij die hitte. Maar wat ik ook probeerde, de quad was niet meer aan de praat te krijgen. En ik moest nog zeker 200 km. Met pijn in mijn hart, opgeven is niet mijn sterkste punt, heb ik de handdoek in de ring moeten gooien. Ik ben opgepikt door een helikopter van de organisatie en ben nu in een soort hospitaaltje met gewonde en uitgedroogde deelnemers. Ik ben er fysiek in ieder geval het beste aan toe. Schrale troost maar het is niet anders. Zo meteen wordt ik door een andere helikopter van de organisatie naar het bivak gebracht. “
Zo komt er onverwacht een einde aan dit avontuur. Vanwege de hitte is op het moment dat Bas belde de race vroegtijdig stilgelegd. Het is ook iedere dag wat. Dan is het te nat en dan weer te heet. Een tussenweg is er niet.
Tekst: Peter van der Sanden
