Vandaag was een echte Dakar proef. Lange stukken door onbegaanbaar gebied op cap (kompas). 40 km. Dat ging goed en kwam precies goed uit bij het waypoint. Het was zo zwaar dat de quad het in de derde versnelling niet kon trekken. Continue 1 en 2 met redelijk wat vermogen er op. Daarna kwam een lang stuk door droge rivierbeddingen. Dat loopt zwaar maar wel met hoge snelheid. Vervolgens gingen we weer het losse zand in en daar een “gully” in. Een gully is een soort van canyon met aan beide zijden hoge wanden. In het algemeen is de ondergrond van een gully losser zand dan je je kunt voorstellen. Bijna as maar dan dik.
De quad ging in 2 op vol vermogen misschien met 30 km door de gully. En dat bleef maar duren. Bocht na bocht. Bij km 105 moesten we de gully verlaten. Een want van slechts 15 meter hoog los zand. Althans dat was de bedoeling. Ook m’n derde poging om er uit te komen mislukte. De Honda quad heeft gewoon niet genoeg vermogen om in het losse zand snelheid te maken. Toen ik de derde poging afbrak zat ik vast. Probeerde de quad er uit te tillen maar dat lukte niet. Gelukkig kwam net Bastiaan aan met z’n 4×4 quad. Maar ook met die quad kregen we mijn quad niet los en Bastiaan kwam zelf ook vast te zitten. Samen hebben we beide quads opgetild en zand onder de wielen geschoven.
Echter toen bleek dat m’n versnellingsbak kapot was en een stuk uit het Carter had geslagen. We hebben een uur geprobeerd om de quad verder te krijgen maar het lukte niet. Ook peugeots, mini’s en overdrives kwamen er niet door. Ook andere quads en motor rijders kwamen vast te zitten en de organisatie beëindigde de wedstrijd vanaf CP1, een stuk eerder dan deze gully. Een helicopter kwam vertellen dat de race gecancelled was en water brengen. Daar zag ik een mooie kans in: als die helicopter nu mijn quad uit de gully lift en op het hogere plateau neer zet, dan moet het me samen met Bastiaan wel lukken om terug te komen in het bivaque.
De helicopter piloot vond dat wel een leuk plan en bij de tweede poging lukte het hem om m’n quad op te liften. Echter de helicopter raakte op een gegeven moment in onbalans en liet zijn last los. De quad viel hierdoor 50 meter naar beneden, gelukkig wel op het hogere plateau. Met Bastiaan nog gesprobeerd of we de quad wat konden oplappen om te slepen maar dat lukte niet meer. Linkerachterwiel was afgebroken en ook de 4×4 quad kan dan de Honda niet door het losse zand trekken. We hebben het flink geprobeerd maar helaas moest Bastiaan mij achterlaten.
Dit is dus het einde van m’n Dakar 2016. Omdat het me wel lukt om aansluiting bij de kop van de quad klasse te houden is ons plan om voor volgend jaar een nieuwe quad te bouwen maar dan een die ook op de lange rechte stukken en in het losse zand mee kan met de top. 20 km per uur (=20% bij de quads..) snelheids verschil is te veel om goed te kunnen maken. Het zal geen Honda meer worden.
Bron: Kees Koolen
