texture

Eindelijk een pittig dagje

Hoeveel uur hij al op de quad heeft gezeten wist Bastiaan Nijen Twilhaar niet precies maar het waren er al heel veel vandaag. En dat het een pittige dag was geweest merkte hij toen hij bij de finish afstapte van de quad en pardoes door zijn knieën zakte. Bastiaan: “Het was een mooie maar wel een zware dag. Alles zat er vandaag in, veel rios (droge rivierbeddingen), stenen en ook de eerste duinen. Dat was even wennen met de quad. Bij de eerste duin zette ik de quad net iets te laat in de 4×4 stand. En dat gebeurde net toen een van de fabrieks-Peugeots achter me reed. Die zal me wel hebben vervloekt want hij reed vast. Ik ook trouwens. Maar het duurde niet lang voordat ik wist hoe het werkte in de duinen en daarna ging het vanzelf. Nou ja, vanzelf, het was wel werken. Dit is de eerste dag dat ik voel dat ik echt wat heb gedaan. Vanmorgen was er net voor de start nog wat gedonder. De route liep een stuk door een nationaal park en daar werden we opgehouden. Dat gedoe begint daar dus ook al. We zijn toen een stuk in colonne verder gereden.”

 

Op het moment dat Bastiaan staat te bellen (22.30 uur Nederlandse tijd, 18.30 Argentijnse tijd) ziet hij net de klassementsleider bij de auto’s, Sebastiaan Loeb, voorbij komen. Niet op eigen kracht maar op sleep. De Fransman is een paar keer over de kop gevlogen.  Bastiaan: “Dit was een echte Dakarwaardige proef. Zand, warm, afzien en goed navigeren. Ik heb twee kleine navigatiefoutjes gemaakt maar had dat toch snel in de gaten. De komende dagen volgt nog meer van dit soort werk. Wordt het misschien toch nog een echte Dakar. Nu op naar het bivak, is nog anderhalf uur rijden denk  ik.”

Bastiaan finishte vandaag als 16e en doet in zijn klasse (4×4) nog mee voor de ereplaatsen al is dat geen doelstelling. Doelstelling is om Kees Koolen te assisteren indien nodig. Kees werd vandaag netjes zesde maar op de finish wachtte hem een onaangename verrassing in de vorm van 15 strafminuten. Waarvoor is ons op dit moment nog niet duidelijk.

Morgen rijden de deelnemers een rondje Belén, 151 km verbinding en 285 km proef. Niet zo heel veel kilometers maar dat zou er wel eens op kunnen duiden dat het lastige kilometers gaan worden. De auto’s en motoren rijden deels een gescheiden parcours. Het betreft hier tevens de tweede marathonetappe. Na de proef komen de deelnemers niet terug het bivak. Ze overnachten op een desolate plek ergens in de wildernis. Voor zover bekend mag er dan wel worden gesleuteld aan de motoren maar alleen door de deelnemers zelf. De dag erna komt de langverwachte duinenetappe. Volgens de organisatie de langste aaneengesloten duinenpartij ooit in een Dakar rally. Eerst zien, dan pas geloven.

Tekst: Peter van der Sanden