Op jezelf aangewezen kunnen zijn in de Dakar, en weten hoe je zuinig met het materiaal omgaat, is belangrijk in de marathonetappe. Als er iets is wat Tim en Tom Coronel de afgelopen jaren hebben geleerd, is het dat. Onder meer die ervaring heeft de broers in de marathonetappe – de combinatie van etappe 7 en 8, zonder service in het bivak – veel gebracht. Drie plaatsen winst in het klassement bijvoorbeeld, waarin ze nu 27ste staan.
Tim en Tom kennen het klappen van de zweep zo zachtjes aan wel. En ze weten dus ook wat de valstrikken zijn die de samenstellers van de route doelbewust neerleggen. “Ze proberen je te desoriënteren en te verleiden de auto te slopen op de stenen en rotsen”, doceert Tim na aankomst in het bivak van Neom na de achtste etappe. “Je moet dan echt het geduld kunnen opbrengen om niet te hard te gaan, anders rijd je op z’n minst de banden kapot.”
Het was serieus lastig in de 375 km lange proef van Sakaka naar Neom. Niet alleen wat de omgeving betreft, ook wat navigatie betreft. “Ze hadden de waypoints heel sneaky op lastig te bereiken plaatsen gelegd”, merkte Tom, “maar wij zijn daar redelijk goed doorheen gerold.”
Tim complimenteerde zijn broer met het navigatiewerk. “Doordat Tom zo goed navigeert, kan ik op snelheid blijven. Het geeft zoveel vertrouwen als dat goed gaat. Het scheelt ook veel dat de auto zich zo goed houdt, dat we ‘m niet te veel pijn doen. Dan durven we ook meer risico’s te nemen.” Tom: “Er flikkert niks af, we horen geen rare geluiden, het voelt gewoon goed. Dan kan ik ook tegen Tim zeggen: ‘Ga maar wat harder’. Twee keer moest ik zeggen dat hij even een tandje terug moest, omdat we iets te hard gingen naar mijn gevoel. Eén keer toen we in het stof reden, één keer toen de auto begon te springen in het ruige terrein.”
Twee keer zijn de broers even kort gestopt, om een SRT overeind te zetten die op zijn kant lag en bij een auto die een band nodig had. “Maar dat was een andere maat, dus die konden we niet helpen”, zegt Tim. “Verder konden we lekker blijven rollen. Het was mooi, in het zand, tussen de rotsen door, van duintopje naar duintopje. Fantastische proeven hoor, echt Dakarwaardig.”
Na twee etappes met klasseringen als 25ste mogen de monteurs zich in Neom weer over The Beast buigen, maar meer dan ‘een kleine beurt’ is er volgens Tom niet nodig. “We hebben niks kapot gemaakt. Zowel wij als The Beast zijn klaar voor de volgende ronde, een lus in de buurt van Neom. Als het weer zo’n mooie omgeving is als het vandaag was… We zijn bevoorrechte mensen.”
